Zwangerschap week 21: Moederdag, perstechnieken en een grote verrassing

Afgelopen week was een redelijk rustig weekje voor mij, maar er stonden ook wel wat leuke dingen te gebeuren. Zo 'vierden' we mijn eerste Moederdag, gingen mijn man en ik voor het eerst kijken bij een kinderdagverblijf en volgde ik mijn eerste les zwangerschapsyoga. Lees je mee?

Zondag

Het is Moederdag! Ik word toch wel een beetje excited wakker, zo gek om me nu zelf ook moeder te voelen, ook al ben ik dat technisch gezien nog niet. Ik wacht nog even met opstaan om te kijken of mijn man een ontbijtje gaat verzorgen, maar tevergeefs.. Zoals jullie in mijn vorige weekoverzicht konden lezen, hadden we zaterdagavond een feestje, en mijn man ligt nog heerlijk te ronken. Ik ben toch een beetje sip als mijn man uiteindelijk uit bed komt en hij zegt eerlijk dat hij nog niet aan Moederdag had gedacht, omdat de kindjes er nog niet zijn. Om het 'goed te maken' neemt hij me mee uit lunchen en ben ik toch weer een hele blije (bijna-)mama vandaag.

We gaan vandaag niet langs onze moeders, omdat we volgend weekend al uit eten gaan met mijn schoonmoeder en mijn eigen moeder helaas niet meer leeft. Uiteraard herdenk ik haar wel extra op deze dag. Ik steek een kaarsje aan bij haar foto en praat tegen haar. Dat doe ik vaker, zo voelt het toch alsof ze er nog 'bij' is. Het is soms best heel moeilijk om de ervaring van het zwanger zijn niet met mijn moeder te kunnen delen. Misschien dat ik daar nog weleens een blog over zal schrijven.

Maandag

Vandaag gebeurt er niet zoveel bijzonders. Het is een normale werkdag voor mij. Ik geniet weer van het prachtige weer. En als ik 's avonds thuis kom, heeft mijn man al lekker gekookt. Bofkont ben ik ook.

Dinsdag

Vanmorgen begin ik weer met het schrijven voor mijn blog en vervolgens schrijf ik verder aan mijn eBook over perfectionisme. Van beide word ik helemaal enthousiast, zo leuk om te schrijven over wat mij bezig houdt en om mensen te inspireren en te helpen!

In de middag heb ik nog twee coachafspraken. Eén van de twee coachees rond haar traject af met een nieuwe baan, super leuk! Ik ben heel trots op haar. Met een goed gevoel vertrek ik weer naar huis, wat ben ik dankbaar dat ik dit voor mijn werk mag doen. Ik krijg onderweg echt ontzettende honger en het loopt ook al tegen etenstijd. Ik vrees ineens weer voor mijn lage bloeddruk en drukte in de trein, nadat ik eerder bijna flauw gevallen ben omdat ik honger had en de trein overvol was. Gelukkig kan ik nog een zitplekje vinden en blijk ik nog dropjes in mijn tas te hebben om mijn bloeddruk onder controle te houden. Probleem ook weer opgelost.

Woensdag

Ik begin de dag met zwemmen met mijn vriendin. Zij heeft inmiddels verlof, vandaar dat we vandaag in de ochtend kunnen gaan zwemmen ipv 's avonds, wat we allebei toch een stuk fijner vinden. We zwemmen als enige twee jonge vrouwen tussen de ouderen, wat best een grappig gezicht is. Na het zwemmen neem ik haar mee uit lunchen voor haar verjaardag. Het is helaas net wat te koud om buiten te zitten, maar het restaurant waar we zitten heeft een serre en zo kunnen we toch nog een beetje in de zon zitten zonder kou te lijden. Na de lunch nemen we nog een alcoholvrije mojito, mmm. Ondertussen kletsen we natuurlijk lekker bij over allerlei zwangerschapsperikelen.

Eer dat ik thuis ben is het alweer het einde van de middag. Ik merk dat ik erg moe ben en val op de bank in slaap. 's Avonds doe ik het lekker rustig aan. Die nacht slaap ik sinds tijden weer eens heerlijk en zonder onderbrekingen.

Donderdag

Vandaag weer een werkdag zoals dinsdag, ik begin thuis met schrijven en in de middag heb ik twee coachafspraken. Ook deze twee dames ronden beide hun traject af. Ik vraag ze of ze me over een tijdje nog even willen laten weten hoe het met ze gaat, dat vind ik altijd leuk om te horen.

Na mijn laatste afspraak ga ik als de wiedeweerga naar huis om te eten en vervolgens door naar mijn eerste zwangerschapsyoga-les! Ik ben heel erg moe, maar heb er toch wel zin in. Ik maak kennis met de docente en de andere zwangere dames en vervolgens beginnen we met allerlei yoga-oefeningen om ons lijf te versterken. Vervolgens krijgen we een stukje les over een deel van de bevalling; vandaag staat toevallig in het teken van de persfase. Ik leer dus gelijk mijn eerste 'technieken' die kunnen helpen bij het persen. De docente legt het heel fijn uit en het voelt goed om me hier alvast een beetje op voor te bereiden (voor zover dat mogelijk is). We eindigen de les met een heerlijke ontspanning en kletsen na met een kopje thee. Daarna ga ik opgewekt weer naar huis.

Trots vertel ik mijn man thuis over de technieken die ik geleerd heb en demonstreer ik ze ook, waarbij hij me een beetje vreemd en lacherig aankijkt. Voor hem is het echt nog een beetje een 'ver-van-mijn-bedshow'. Gelukkig kunnen we er samen om lachen. Er is ook een (vrijwillige) partnerles over een tijdje en mijn man zit er echt niet op te wachten om daar naartoe te gaan. Maar hij gaat wel mee omdat ik dat graag wil (en ook echt denk dat dit goed voor hem is, aangezien hij veel moeite heeft met het 'in een positie zijn waarin je niks kunt doen'). We gaan lekker slapen, helaas moet ik er die nacht een paar keer uit om te plassen. Zal de thee wel geweest zijn.

Vrijdag

Ik heb 's ochtends een belafspraak die een hele tijd duurt en erg vermoeiend voor me is. Gelukkig heb ik vandaag geen werkafspraken en omdat aanbevolen wordt om het vanaf week 21 rustiger aan te gaan doen bij een tweelingzwangerschap, besluit ik om dat advies vandaag maar op te volgen. Ik lees in mijn boek van Timothy Ferriss, waar ik in mijn eerdere weekoverzicht ook over schreef, kijk filmpjes op YouTube en slaap tussen de middag een uurtje.

Aan het eind van de middag hebben mijn man en ik een spannende afspraak: we gaan voor het eerst samen kijken bij een kinderdagverblijf! Ik probeer mijn vooroordelen over kinderdagverblijven aan de kant te zetten en er met een open blik in te gaan en dat lukt me aardig. We gaan kijken bij een kinderdagverblijf vlakbij ons huis, wat super handig is aangezien ik erheen kan lopen en mijn man erlangs rijdt als hij uit zijn werk komt. Tegen mijn verwachting in ben ik eigenlijk super enthousiast. De pedagogische visie van het kinderdagverblijf sluit helemaal aan bij mijn visie over opvoeden en het kinderdagverblijf ziet er super verzorgd en netjes uit. Ook de medewerkers zijn allemaal erg vriendelijk. En ook mijn man is erg enthousiast.

Als we samen terug naar huis lopen en ervaringen uitwisselen, zijn we allebei heel blij dat deze eerste indruk gelijk zo goed is. Er werd ons aangeraden om nog wel verder te kijken bij andere kinderdagverblijven en ik heb ook nog wat mailtjes uitstaan met aanvragen voor rondleidingen. Maar ik ben een vrouw die altijd haar gevoel volgt: als het goed voelt, is het goed. En verder kijken en vergelijken zou in dit geval puur een zet zijn om ons goede gevoel te bevestigen (en om daar dus eigenlijk aan te twijfelen). Eigenlijk vind ik dat niet nodig, ik ben niet zo van het vergelijken. Goed genoeg is goed genoeg. Mijn man is het daar, wonderbaarlijk, ook mee eens. We besluiten om te kijken of er nog iemand gereageerd heeft op mijn mails en zo niet, om ons dan gewoon in te schrijven bij dit kinderdagverblijf. Wow, wat een verrassing en wat een beslissing!

Zaterdag

Ik slaap lekker uit vandaag en ben een beetje lui 's ochtends. Heerlijk dat dat soms gewoon kan. Mijn kat komt gezellig bij me op bed liggen en zo brengen we samen de ochtend door :)

Let niet op de was daarachter, die moest ik nog opvouwen :) en yes, I woke up like this :)

En het is de dag van The Royal Wedding! Ik ben stiekem best een beetje koningsgezind en vind het dan ook heerlijk om vandaag naar de bruiloft van Prince Harry en Meghan Markle te kijken. Ik geniet van alle outfits, de hoedjes, de jurk van Meghan natuurlijk en ook van de preek van de Amerikaanse bisschop tijdens de trouwdienst. Ik weet dat veel mensen deze 'Amerikaanse' stijl van preken over the top vinden, maar ik houd ervan. Heerlijk als iemand zo'n mooie boodschap met zo veel enthousiasme en overtuiging kan brengen. Love it.

's Avonds gaan we uit eten met mijn schoonmoeder en haar partner, en mijn zwager (ik wilde bijna 'zwanger' typen, hihi) en zijn nieuwe vriendin. Het is super gezellig en het eten smaakt heerlijk. Wel geeft de stoel onvoldoende steun aan mijn rug, waardoor ik aan het eind van de avond niet meer goed weet hoe ik moet gaan zitten en mijn onderrug pijn doet. Maar het doet geen afbreuk aan de leuke avond.


Zo, dat was mijn week weer! De komende week wordt weer een rustige, met een extra vrije dag en niet al te veel afspraken. Wat staat er op jullie planning voor de komende week?