Zwangerschap week 20: zeekoe, spannende echo en nog meer zwangerschapskleding

Oh jongens, wat een heerlijk weer was het afgelopen week! Daar heb ik natuurlijk flink van genoten, ik hoop jullie ook! Verder had ik deze week de 20-wekenecho, deed ik een dagje sauna met mijn man en ging ik op bezoek bij een lieve vriendin en haar kleintje. Lees je mee?


Zondag

Op zondag komt de oma van mijn man op bezoek. Oma vindt alles rondom de zwangerschap helemaal fantastisch en voorziet ons dan ook al van een hoop spullen, zoals hydrofieldoeken, kleertjes en slaapzakjes. Zo ook vandaag. Super lief, al zitten er soms natuurlijk ook spulletjes tussen waarover we onze twijfels hebben.. Nou ja, dat is oma.

In plaats van langs oma te gaan, had mijn man het idee om oma vandaag eens op te halen (scheelt voor mij weer 40 minuten heen en terug reizen) en samen te gaan lunchen bij ons in de stad. Nadat we weer twee tassen met cadeautjes voor de baby's hebben uitgepakt, gaan we lunchen bij een leuk vistentje. Het eten is echt héérlijk en wat ik vooral ook heel fijn vind, is dat de zalm hier supervers en huisgerookt is en ik hem daardoor gewoon kan eten. YUM! Ik eet niet zo vaak vis, dus als ik het dan eet, geniet ik er extra van (overigens haal ik mijn omega-3 vetten uit andere bronnen zoals walnoten en olijven. Erg belangrijk voor de hersenontwikkeling van de kindjes). We zitten zo'n twee uur buiten in het zonnetje en daarna brengt mijn man eerst mij thuis en daarna oma weer naar huis. Ik plof op de bank, want ondanks dat het heel gezellig is, is zo'n lange sociale afspraak ook vermoeiend. De rest van de dag doe ik weinig behalve bankhangen, lezen en een beetje tv kijken. Oh, en eten natuurlijk :)

's Avonds pas ik nog even mijn bikini, aangezien ik morgen met mijn cliëntje naar het buitenzwembad ga, omdat het zulk lekker weer word. Ik trek hem aan, en lach om mezelf. Seriously? Die bikini lijkt wel een kindermaatje! Hebben mijn borsten hier ooit in gepast? Gelukkig heb ik nog een sportbadpak, en dat rekt in ieder geval wat meer mee.

Maandag

Vandaag is weer een gewone werkdag. Of nou ja, niet zo gewoon, want het is nog steeds super lekker weer en wárm! Ik ga zoals altijd naar mijn vaste cliënten vandaag en met de laatste ga ik lekker naar het zwembad. Ik loop als enige vrouw in een zwart sportbadpak en loop er een beetje bij als een zeekoe, maar ach, kan mij het wat schelen. Als ik met dit weer voor mijn werk lekker buiten in het zwembad mag zijn, hoor je mij niet klagen!

Dinsdag

's Ochtends word ik al vroeg wakker, want die twee in mijn buik zijn een klein feestje aan het bouwen. Ik word me daar steeds bewuster van en dat vind ik super leuk. Ik vraag mijn man zachtjes of hij wakker is en als hij vaag iets bromt, pak ik zijn hand en leg die tegen mijn buik. 'Whow!' roept hij als er tegen zijn hand gebonkt wordt. Vanaf vandaag worden de kindjes dan ook omgedoopt tot de Bonkers. En zingen we de hele tijd het bijbehorende liedje.

Ik werk vandaag thuis aan mijn blog en ook aan mijn eBook. Voor mijn werk als coach schrijf ik een eBook over het tackelen van je perfectionisme. Dat doe ik om meerdere redenen: ik vind het superleuk om te doen, ik kan zo iets aanbieden aan mensen die de stap naar een coach nog te groot vinden of liever (eerst) zelfstandig aan de slag gaan, én ik kan mensen iets aanbieden tijdens mijn verlof straks. Win-win-win als je het mij vraagt :)

's Middags heb ik nog een coachafspraak en daarna vind ik het mooi geweest. Mijn man en ik schuiven aan bij vrienden op het terras en genieten nog even heerlijk van voorlopig de laatste mooie, warme dag. We eten zo veel borrelsnacks dat ik geen avondeten meer hoef.

Woensdag

Vandaag is een spannende dag, want de 20-wekenecho staat op het programma! 's Ochtends heb ik eerst nog twee coachafspraken en vroeg in de middag vertrekken mijn man en ik naar het echocentrum. Eigenlijk hebben we allebei het vertrouwen dat het wel goed zit met de kindjes en dat alles goed zal zijn. We hebben geen enkele reden om aan te nemen dat dat niet zo is en misschien is ons standpunt wat naïef, maar het geeft ons wel een rustig gevoel. En, zoals ik altijd zeg, als er iets mis is dan huilen we een paar dagen even heel hard, en daarna staan we op en gaan we weer verder. That's life. We zijn vooral een beetje gespannen voor de echo, omdat we allebei van veel mensen hebben gehoord dat dit 'een spannende echo' is. Zo zie je maar wat voor impact dat wat je vertelt op een ander kan hebben.

In de wachtkamer hangt een scherm waarop precies te zien is wat ze meten bij een 20-wekenecho en hoe en waarom ze dat doen. Daardoor merk ik dat ik zelf ineens een heel stuk zenuwachtiger word. Wie heeft er nou weer bedacht om zo'n scherm op te hangen? Ik ben liever niet voorbereid! Gelukkig worden we al snel opgehaald door de echoscopiste en na wat doornemen van gegevens gaat ze aan de slag. Ze begint met kindje A, die als eerst in beeld komt, omdat hij onderop ligt. Het blijkt het jongetje te zijn :) ze onderzoekt hem en alles ziet er goed uit. Zijn hoofdje en buikje zijn iets aan de grote kant, maar nog binnen de normale range. We lachen er een beetje om, omdat mijn man ook een vrij groot hoofd heeft :) vervolgens wordt ook kindje B onderzocht, het meisje, die in de breedte bovenop het jongetje blijkt te liggen. Ook bij haar ziet alles er goed uit. De kindjes bewegen volop en we genieten ervan om dat te zien. We krijgen nog wat foto'tjes mee en gaan na anderhalf uur weer met een blij en vooral trots gevoel naar huis.

Thuis plaats ik trots deze foto van de twee breintjes van de Bonkers op Instagram. Zo schattig :) en uiteraard lichten we familie en vrienden in dat alles goed is. Daarna moet ik nog naar een coachafspraak en rusten we de rest van de avond lekker uit.

Donderdag

Vandaag is het Hemelvaartsdag en doen we lekker waar we zin in hebben. 's Avonds heb ik met wat vrienden afgesproken om samen het Songfestival te kijken, iets wat we ieder jaar doen, compleet met favorietenlijstjes en Songfestivalbingo :). Het is super gezellig en als blijkt dat Nederland door is naar de finale, kan onze avond niet meer stuk. Yes!

Vrijdag

Vandaag zijn mijn man en ik ook allebei vrij en hebben we een dagje sauna gepland. We vertrekken aan het eind van de ochtend en zijn pas aan het eind van de middag weer terug. We laten ons lekker in de watten leggen. Ik houd het, op aanraden van mijn gynaecoloog, wel bij de wat minder hete sauna's en luister goed naar mijn lijf: als het te heet wordt, ga ik er gelijk uit (ben je zelf ook zwanger en wil je naar de sauna, overleg dan altijd eerst met je arts en/of verloskundige). Ik kom heerlijk tot rust en voel me rozig als we weer naar huis rijden. Eenmaal thuis val ik dan ook op de bank in slaap :)

Zaterdag

Ik heb afgesproken om bij een vriendinnetje te gaan lunchen. Zij heeft een dochtertje van bijna 6 maanden en ik heb ze allebei al een tijdje niet gezien. Het is super gezellig en we kletsen lekker bij. Ik krijg ook nog een superlief cadeautje van haar, Mama buik balsem van Zwitsal. Die heeft ze zelf altijd gebruikt en ze heeft geen zwangerschapsstriemen. Hopelijk doet het ook wonderen voor mijn buik! Ook heeft ze nog bergen zwangerschapskleding liggen die ik van haar mag lenen, super fijn en lief.

Ik kom thuis met een enorme tas en mijn man kijkt me met grote ogen aan: 'wat heb je nou weer gekregen?' zegt hij. Ik show hem alle kleren die ik gekregen heb en concludeer lachend dat ik nu een grotere garderobe heb dan ik had toen ik nog niet zwanger was (ik bewaar nooit zo veel kleren). 's Avonds gaan we naar een verjaardag en kan ik gelijk een zwart jurkje aantrekken die ook in de tas zat. Ik krijg er veel complimentjes over :)


Hoe was jullie week? En hoe hebben jullie de 20-wekenecho ervaren bij jullie kindje(s)?