Als het gaat om alle keuzes die je moet maken rondom de verzorging en opvoeding van je kindje, vind ik het kiezen voor wel of geen kinderopvang misschien nog wel het moeilijkst. Er is zoveel mogelijk en alles heeft voor- en nadelen. Waar doe ik goed aan?
Zelf verzorgen
Ik wilde als jong meisje altijd al graag mama worden. Ook tijdens mijn studietijd wist ik dat ik, naast een goede coach (of pedagoog destijds), ook heel graag een goede moeder wilde worden. Misschien was die droom zelfs groter dan mijn droom om andere mensen te helpen.
Toen eenmaal duidelijk was dat wij voor een kindje gingen, heb ik dan ook van begin af aan geroepen dat ik graag zoveel mogelijk zelf voor mijn kindje wil gaan zorgen en het zelf wil opvoeden. Dat had meerdere redenen. Het lijkt mij allereerst gewoon super leuk en fijn om dat zelf te doen. Daarnaast wil mijn man graag aan zijn carrière blijven bouwen en kwam mijn wens om zelf voor de kindjes te zorgen alleen maar goed uit met zijn wens om te blijven werken. Tenslotte blijkt het in onze situatie, als ouders van een tweeling en met grote verschillen in inkomens, zelfs financieel gunstiger te zijn als ik zelf voor de kindjes zorg ipv betaalde kinderopvang te regelen.
En toen kwamen de twijfels..
Naarmate de tijd verstrijkt, word ik echter steeds minder zeker van mijn standpunt. Ik denk namelijk dat ik een leukere mama ben voor mijn kindjes als ik naast het mama-zijn ook tijd en aandacht besteed aan mijn andere passie: mensen helpen en inspireren. In ons oorspronkelijke plan zouden mijn man en schoonvader om en om een dag in de week voor de kinderen zorgen en mijn schoonmoeder ook een dag in de week, en zou ik dus twee dagen overhouden om mijn werk te doen. En dat leek me in eerste instantie prima.
Nu twijfel ik echter. Is twee dagen niet een beetje weinig, wil ik niet liever drie dagen werken? En zo ja, wil ik dan mijn kindjes een dag naar een kinderdagverblijf brengen, of naar een gastouder, of wil ik misschien een gastouder aan huis?
In eerste instantie was ik niet een erg groot fan van een kinderdagverblijf. Als student Pedagogische Wetenschappen hoorde ik tijdens mijn studie veel verhalen over de matige pedagogische kwaliteit en de (te) grote groepen op kinderdagverblijven. Ook de verhalen van andere mama's-to-be vond ik niet overtuigend (vooral het verhaal dat de baby's in een soort kast te slapen worden gelegd - say what?!). Maar toen ik op de websites van verschillende kinderdagverblijven ging kijken, merkte ik dat ik soms toch wel een beetje enthousiast werd. Mijn kindje leert op een kinderdagverblijf ook om met ander speelgoed te spelen dan thuis, om zich ook te laten verzorgen door anderen ipv alleen door mama en om afscheid te nemen (en te ervaren dat papa en mama dan altijd weer terug komen). Ook over gastouders was ik toch wel enthousiast, met name de huiselijke sfeer en kleine groepjes spraken me aan.
Wel of geen kinderopvang? De status-quo
Ik heb inmiddels contact gezocht met wat kinderdagverblijven om eens te gaan kijken en heb ook geprobeerd om in contact te komen met een aantal gastouders (maar dit blijkt wat moeilijker te zijn). We zijn er dus nog niet over uit, maar hebben besloten om ons eerst breed te oriënteren voor we een definitieve keuze gaan maken.
Ik denk dat we uiteindelijk wel voor een dag per week kinderopvang gaan kiezen voor onze kindjes, al is het maar omdat de opvoeding en verzorging van een tweeling waarschijnlijk gewoon heel zwaar gaat zijn. Het lijkt me fijn om mezelf daarom de ruimte te geven om een dag (extra) even iets anders te doen. Maar hoe we de kinderopvang voor die dag gaan invullen.. dat weten we nog niet.
Hoe heb jij de opvang voor je kleintje(s) geregeld? Wat was daarin voor jou doorslaggevend?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank je wel voor je reactie! Liefs, Cécile