Aangezien ik niet altijd (voor mijn gevoel) genoeg interessants te schrijven heb in mijn zwangerschapsupdates, heb ik besloten om ze niet meer wekelijks te doen maar een aantal weken samen te pakken en de highlights met betrekking tot de zwangerschap eruit te pikken. Hopelijk is dat voor jullie leuker om te lezen!
Naar de tandarts..
Op woensdag in week 22 moest ik naar de tandarts. Ik ben zo'n persoon die bang is voor de tandarts, die altijd volledige verdoving wil en die de controles het liefst zou vermijden, maar ik raapte mijn moed bij elkaar en ging. Ze zeggen weleens 'ieder kind kost je een tand' en ik ben iemand die snel gaatjes en andere ongein in mijn gebit heeft, dus ik vreesde het ergste.. Maar het viel heel erg mee! Ik had geen gaatjes en mijn tandvlees was wel wat gevoelig, maar mijn tandarts zei dat ze het nog mee vond vallen voor een zwangere vrouw. Dus blakend van zelfvertrouwen ging ik weer naar huis :). Zo fijn!
Een goede mondverzorging is erg belangrijk als je zwanger bent. Ik poets dan ook trouw twee keer per dag en ik gebruik twee keer per week tandenstokers om mijn tandvlees gezond te houden.
Een extra controle
Eigenlijk stond mijn volgende controle bij de gynaecoloog pas weer gepland in week 25, maar aangezien we in week 24 op vakantie gingen en ik veel last had gehad van de warmte hier in Nederland (hogere hartslag, licht gevoel in mijn hoofd en toenemende vermoeidheid), belde ik het ziekenhuis of ik voor onze vakantie nog op een extra controle mocht komen. Gelukkig was dat geen enkel probleem.
De dag voordat we op vakantie gingen zat ik bij de gynaecoloog. Ik kreeg weer een echo en daarop waren weer mijn twee spartelende hompies te zien :). Alles was goed, alleen werd er weer vastgesteld dat de buikjes en hoofdjes van beide kindjes wat aan de grote kant waren. Op de echo zag ik ook dat bij het meten van de hoofdjes bijvoorbeeld '24w' stond, terwijl ik op dat moment nog maar 22 weken zwanger was. De gynaecoloog gaf aan dat het mogelijk is dat mijn insuline mijn bloedsuiker niet goed afbreekt, waardoor er te veel suiker naar de kindjes gaat: zwangerschapsdiabetes. Ik schrok daar natuurlijk nogal van en stelde allerlei vragen: Moet ik me zorgen maken? Kan ik daar zelf iets aan doen? Hoe komt dit? Is het gevaarlijk? De gynaecoloog stelde me echter gerust dat de groei nog niet zo veel afweek dat het alarmerend was en zei dat ik me geen zorgen hoefde te maken, maar dat hij tijdens de volgende controle een bloedsuikertest bij me zal afnemen, voor de zekerheid.
En toch maakte ik me wel zorgen. Het gaat toch om mijn kindjes. Wat als ze straks te groot zijn en nog eerder geboren worden dan 37 à 38 weken? Wordt mijn bevalling niet extra extra moeilijk als ze groot zijn? Hebben ze zelf een hogere kans op diabetes of overgewicht doordat ze nu te veel suiker krijgen? Dit alles ging door mijn hoofd. Wat ook niet hielp, is dat mijn man er bij deze afspraak toevallig een keer niet bij was en hij dus moeite had om een mening te vormen over hetgeen de gynaecoloog had gezegd en laten zien.
De eerste dagen van onze vakantie was ik er nog erg mee bezig. Uiteindelijk heb ik een lang gesprek gehad met mijn man en 'besloten' we ons er niet druk over te maken tot we meer weten. Ik kan me eerlijk gezegd ook niet voorstellen dat ik zwangerschapsdiabetes zou hebben, aangezien ik vegetariër ben en behoorlijk gezond en regelmatig eet. Maar goed, je weet het nooit. Maar voor nu besloten we het los te laten en te genieten van onze vakantie.
In de volgende update vertel ik je alles over onze babymoon! :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank je wel voor je reactie! Liefs, Cécile